Στην προεγχειρητική αξιολόγηση κάποιων μηνιγγιωμάτων, μπορεί να γίνει αγγειογραφική μελέτη του εγκεφάλου, με την οποία καθορίζεται η ακριβής αγγειακή τροφοδοσία της βλάβης. Σε αγγειοβριθείς όγκους, η δυνατότητα προεγχειρητικού εμβολισμού της βλάβης βελτιστοποιεί και διευκολύνει την αφαίρεση του όγκου.
Τα μηνιγγιώματα είναι όγκοι με σαφή όρια. Όταν το μηνιγγίωμα βρίσκεται σε προσπελάσιμο σημείο, γίνεται ολική αφαίρεση και η εγχείρηση αποτελεί συνηθέστερα τη μοναδική, οριστική θεραπεία του. Όταν το μηνιγγίωμα βρίσκεται σε ευαίσθητα τμήματα του εγκεφάλου ή στον νωτιαίο μυελό, δεν είναι πάντα εφικτό να αφαιρεθεί ολόκληρος ο όγκος.
Σε ασθενείς που η ολική αφαίρεση του μηνιγγιώματος μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα, τα οποία θα επηρεάσουν την ποιότητα της ζωής του υπάρχει η επιλογή να μην αφαιρεθεί ολόκληρος ο όγκος. Στη συνέχεια παρακολουθείται απεικονιστικά ο υπολειμματικός όγκος.
Σε περίπτωση υπολειμματικού όγκου ή εντόπισής του σε δύσκολα προσβάσιμη περιοχή, υπάρχει δυνατότητα αντιμετώπισης μέσω στερεοτακτικής ακτινοχειρουργικής ή ακτινοθεραπείας άλλου τύπου.
Για κάποιους τύπους μηνιγγιωμάτων, που παρουσιάσουν ιστολογικά χαρακτηριστικά με υψηλή πιθανότητα υποτροπής (αξιολογόγηση βάσει των διεθνών πρωτοκόλλων) είναι απαραίτητη η περαιτέρω συμπληρωματική διενέργεια ακτινοθεραπείας.
Πολλά μηνιγγιώματα δεν χρήζουν άμεσης θεραπείας, αλλά πρέπει να παρακολουθούνται απεικονιστικά κάθε 6-12 μήνες είτε με αξονική ή μαγνητική τομογραφία είτε με αγγειογραφία.
